Prolog
-Uwaga, akcja! Hermiona Granger w pieknej, białej sukni ślubnej podeszła do ołtarza. Promieniała radością, gdy do jej boku dotarł czarno włosy młodzieniec. -Czy ty, Bello, chcesz wziąć to mężczyznę za męża? -Si -A czy ty, Shawnie, chcesz wziąć tę kobietę za żonę? -Tak -A więc ogłaszam was mężem i żoną. Możecie się pocałować. Ich twarze zbliżył się do siebie, ich usta z łączyły się w pocałunku -I... cięcie! Dziękuję wam za pracę. Za 2 miesiące film będzie gotowy. Addios -Do widzenia. Hermiona powoli ruszyła w stronę garderoby. Chciała w końcu zrzucić suknie. Była bardzo niewygodna, ledwo mogła się w niej ruszać. Gdy nareszcie wróciła do domu, padła zmęczona na łóżku i zasnęła. Callan znów próbował się z nią umówić. Po 3 latach wspólnej pracy miała go dość. Całe szczęście, że zobaczą się dopiero za kilka miesięcy. Nagle przed oczami dostrzegła twarz przystojnego chłopaka, którego znała ze szkoły. Ach! Myśli szybko wyparowaly, gdy usłyszała pukanie do drzwi. -Proszę zawołała